Een nieuw hoogtepunt!

Deze les zou een nieuw hoogtepunt opleveren. Een letterlijk hoogtepunt.  Op 17 oktober zou ik dan eindelijk gaan lessen bij Marco. Er stond een les van 13 to 15 uur en het weer was schitterend!

Natuurlijk was ik weer veel te vroeg op de VCR, maar Casper tapt goede koffie uit de espressomachine, dus de wachttijd vul ik op met een snelle tweet en even checken van het nieuws. Als Marco binnen is en klaar is met de vorige leerling, ben ik aan de beurt. Allereerst haalt Marco mijn dossier op en nemen we het door. Deze les gaan we verder bouwen op vorige keer. Dus het standaardwerk zoals stijgen, dalen, bochten (30 en 45 graden), glijvlucht en iets nieuws: overtrekken (stall). We vliegen vandaag weer met de PH-SVU, dus weer dieselen vandaag.

Na de walk around en de checklisten weer getaxied naar de runway en zelf opgestegen. Ik kon nog wel wat meer met rechts voeten compenseren bij vol gas, gaf Marco aan. Vervolgens namen we de Mike departure, dus langs de spoorweg richting Moordrecht.  Daar afgebogen en een glijvluchtoefening gedaan in het laagvlieggebied onder Gouda. Vervolgens doorgestoken naar het laagvlieggebied onder Rotterdam. Daarbij toestemming gevraagd om te stijgen tot 2500ft en die gekregen. We zijn even stevig doorgestegen totdat we de 2500ft bereikten. Klinkt niet veel (en is het eigenlijk ook niet als je het vergelijkt met de 30.000ft waarop de verkeersvliegtuigen vliegen), maar het is wel een officieel hoogtepunt van alle lessen tot nu toe. We deden verschillende oefeningen zoals langzaam vliegen en veel bochtenwerk. Daarbij genoten we regelmatig van het uitzicht, want het zicht was echt bijna onbeperkt ver. Alle Zeeuwse eilanden waren zichtbaar en ook Utrecht was te zien!

Vervolgens deden we de oefening ‘approach to stall’. Marco heeft eerst het principe nog eens uitgelegd en dan gaat het gas eraf. Neus omhoog totdat 1) de stall warning af gaat, 2) we minder dan 50 knopen vliegen of 3) het toestel gaat trillen, ‘whichever comes first’! Doorgaans is dat de stall warning en ja hoor, de toeter begon al snel geluid te maken. Dan is het vol gas zodat de kist meteen weer snelheid wint en herstelt. Vervolgens gingen we een echte overtrek oefenen. Marco liet het eerst even zien, omdat deze kist wel erg wiebelig wordt vlak voor het overtrekken. Dat heeft het risico dat hij wegvalt over een van de vleugels. Het vergt wat voetenwerk om de kist ‘recht’ te houden. Vervolgens heb ik het gas eraf gehaald en de neus omhoog getrokken tot ruim door de toeter heen. De kist ging op een gegeven moment overtrekken en verloor toen dus zijn draagkracht. De neus ging naar beneden en ik gaf vol gas om weer te herstellen en dat lukte eigenlijk gelijk weer!

Het was alweer tijd om terug te gaan, dus we vroegen een directe arrival naar Papa aan over de stad. Maar de para’s waren aan het springen bij punt ‘Rome’ en daarom moesten we via Spijkenisse vliegen en vervolgens richting Papa. Daar zijn we het circuit ingevlogen en geland. Dit keer met minimaal ingrijpen van instructeur Marco geland! Tijdens de nabespreking bleek dat Marco het prima vond gaan! Bij ‘vol gas’ tijdens de start mag ik meer corrigeren met rechts voeten en ik mag de steile bochten wat vlakker proberen te houden. Volgende keren gaan we het circuit ‘droogoefenen’ zodat de routine voor de landing er goed in komt.

Het ‘introductiepakket’ van drie lessen was nu opgebruikt, dus ik ben lid geworden van de Vliegclub Rotterdam. Ook weer een mijlpaal! Nu op zoek naar wat eigen spullen, zoals een kaartcomputer, een headset en een goede vliegtas. Ook moet ik een afspraak gaan plannen voor de medische keuring. Nu is het echt begonnen!

This entry was posted in Praktijk and tagged , , , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.