Vandaag was er een bijzondere les, namelijk mijn verjaardagsles! Vanochtend zag het er nog slecht uit, maar halverwege de ochtend begon het droog te worden en een beetje op te klaren. Ik had al de hele ochtend op de iPad zitten kijken naar het weer, en het ging er steeds beter uit zien! Naast de leuke verjaardagscadeaus van vrouw en kind, leek er ook nog een vliegles in te zitten; ook een erg leuk verjaardagscadeau!
De weersverwachting op de iPad-app ‘AeroWeather‘ gaf aan dat het ‘VFR‘-weer was, dus we konden gaan vliegen! Op de VCR aangekomen, was Marco nog in gesprek met iemand anders, dus heb ik mij maar bij de balie even voor de basiscursus radiotelefonie ingeschreven en heb ik even een foto geschoten van de kist waarmee we zouden gaan vliegen, de ‘Mike’ (PH-SVM):
Vervolgens heb ik de les met Marco voorbesproken. We zouden een hoop dingen herhalen: bochtenwerk, stalls, langzame vlucht en glijvlucht. Vervolgens hebben we de benodigde vliegtuigpapieren bij elkaar gepakt en zijn we naar het toestel gelopen.
Voordat we echt van start gingen, heb ik op de iPad in het programma ‘Air Navigation Pro‘ de flight recorder aangezet. Dit programma is een mooi voorbeeld van hoe nieuwe technologie (en gadgets ;)) zijn intrede doet in de luchtvaart: vluchtplanning en GPS in een programma. Na de walk around en de checklist heb ik de motor gestart en zijn we naar runway 06 getaxied. Na de pre take-off checklists heb ik de kist opgelijnd en vol gas gegeven. De Mike heeft 120PK en dat is toch iets minder dan de 160PK van de diesel-Robin (PH-SVU) en de aerobatics-Robin (PH-SVN). Dus iets minder spectaculair in de start, maar toch wil de kist wel snel naar boven.
We namen de Mike-departure, dus we vlogen rechts van de A16 richting Moordrecht. Vervolgens hebben we in het gebied onder Rotterdam (low-fly zone) diverse oefeningen gedaan: bochten (klimmende bochten, dalende bochten, gewone bochten, steile bochten), stalls (approach to stall en echte stall), langzame vlucht en glijvlucht. De bochten gingen al echt goed. De stalls hebben we een paar keer geoefend, omdat het toestel voor en tijdens de stall naar rechts wegdraait als je niet met het voetroer corrigeert. Doordat je voor de stall het motorvermogen helemaal terugdraait naar stationair (‘idle’), valt de schroefwind weg die normaal tegen je kielvlak hebt. Daardoor heeft de kist de neiging naar rechts weg te draaien, wat je moet compenseren door links voeten te geven. Als je na de stall weer vol gas geeft om te herstellen, zal het toestel weer de neiging hebben om naar links te draaien, wat je weer moet compenseren door rechts voeten te geven. Al met al moet je het even doorkrijgen, maar dan gaat het ook wel goed… 😉
Ook hebben we de effecten van klappen (‘flaps’) op de invalshoek en snelheid geoefend. Als laatste hebben we de daalvlucht geoefend door met het gas een gewenste daalsnelheid in te regelen. Vervolgens waren we al onder Hellevoetsluis beland en was het weer tijd om terug te vliegen. Marco heeft een directe koers naar Zestienhoven gevraagd en daar kregen we toestemming voor. Vervolgens konden we vanaf Spijkenisse recht op de landingsbaan aankoersen. Na een geslaagde landing, waarbij we ook de PAPI (Precision Approach Path Indicator) gebruikten, zijn we weer terug naar de VCR getaxied. Bij de nabespreking gaf Marco aan dat het allemaal prima ging en dat we de volgende keer het circuit zouden gaan oefenen.
De gehele vlucht heb ik gelogd met de iPad, en het resultaat is hieronder te zien. Je kunt inzoomen en zelfs ook in 3D de hoogte in de vlucht zien.
mooi verhaal weer en je GPS-plot spreekt tot de verbeelding.
Dat log tooltje is inderdaad geniaal, alleen de blauwe lijn bij Google blijft bij mij op de grond, klopt dat?
Als je de Google Earth plugin geinstalleerd hebt, dan kun je inzoomen en ook de kijkhoek zo instellen dat je vanaf de zijkant naar de ‘track’ kijkt. Dan zie je ook de hoogte in de vlucht.