Na nog een vluchtje noodlandingen oefenen was het zover: ik mocht mijn PLT doen! PLT staat voor ‘pre license test’ en het is een verplicht proefexamen wat je moet afleggen voordat je echt examen mag doen. Ik kreeg Freek als examinator toegewezen en hij gaf mij de opdracht mee om een vlucht voor te bereiden naar Reims (F). Deze vlucht ga je dan niet echt vliegen, maar de vlucht wordt gebruikt om te toetsen of je in staat bent ingewikkelde vluchten voor te bereiden.
De vlucht naar Reims was best ingewikkeld om voor te bereiden. Ik ben er het hele Paasweekend mee bezig geweest, want de PLT stond gepland op 10 april. Hieronder zie je een fragment van de kaart die ik heb gebruikt om een idee te geven van de kaarten die we gebruiken voor het vliegen:
Rechtsboven zie je Terneuzen en vandaar uit gaat de track naar beneden met een westwaartse knik om wat grote militaire vliegvelden te vermijden.
Op de club aangekomen zijn we even in een hok apart gaan zitten om wat rust te hebben en is Freek met de PLT begonnen. Eerst wordt je gevraagd de hele vluchtvoorbereiding door te nemen: de track op de kaart, waarom je bepaalde keuzes hebt gemaakt, door welke luchtruimklasses je komt, wat de kenmerken zijn van de gebieden waar je doorheen vliegt, waar verboden/gevaarlijke gebieden liggen, wat de kenmerken zijn van de luchthaven waar je naartoe vliegt, waar je uitwijkluchthaven ligt, welke waarschuwingen (NOTAM’s) er gelden, hoe het weer is langs de track, hoe je de weight-and-balance hebt berekend, of de landing en take-off afstanden afdoende zijn, etc. Daar ben je zo meer dan een uur mee bezig. Dit wordt gemengd met allerlei vragen over het toestel en vragen over emergencies en andere zaken.
Vervolgens wordt er natuurlijk ook nog gevlogen. We zijn eerst gaan tanken bij Foxtrot. We zijn vervolgens het eerste stuk van de navigatievlucht gaan vliegen, dus via de Romeo departure richting het zuiden. De navigatie ging op zich prima, de wind was wat anders dan verwacht, maar dat is bijna altijd zo. Bij Terneuzen aangekomen bleek dat ik het verkeerde havenhoofd aanhield en moest ik dus even corrigeren door iets meer richting het oosten te gaan vliegen. Onder Terneuzen, vlak boven de grens, gaf Freek de opdracht om uit te wijken naar Midden-Zeeland (EHMZ). Toen ik op de kaart keek bleek dat ik dan over Borssele richting Midden-Zeeland moest vliegen. Ik ben toen linksom gedraaid om weer over Terneuzen richting Borssele te vliegen. Boven Borssele bleek dat ik goed op koers was en heb ik Midden-Zeeland opgeroepen om te melden dat we eraan kwamen.
Op Midden-Zeeland hebben we de nodige landingen gedaan die je moet doen voor je examen: gewone landing, landing zonder klappen/flaps en doellandingen. Deze gingen allemaal prima en vervolgens zijn we weer richting Rotterdam gevlogen. Boven Zeeland hebben we vervolgens nog een paar keer een noodlanding gedaan, (approach to) stall oefeningen en steile bochten. Vlak onder Rotterdam heeft Freek me nog eens de motor laten afzetten en laten herstarten, dat had ik nog nooit gedaan. Wel goed om een keer meegemaakt te hebben hoe dat werkt en voelt.
Via de Hotel arrival zijn we het circuit ingevlogen waar we eerst een 360 hebben gedaan om wat ruimte te scheppen tussen ons en vliegtuigen die voor ons zaten. Vervolgens moest ik van Freek het gas helemaal dichttrekken zodra ik de baan zou redden. Dat heb ik gedaan en vervolgens de kist met een glide-in neergezet.
Bij de nabespreking had Freek best veel nuttige feedback, maar dat waren allemaal puntjes op de i, dus van Freek mocht ik direct examen aanvragen, zonder extra lessen te doen!
Hieronder de GPS-plot (ik zie dat de GPS ook heeft meegelopen met de weg naar huis, maar dat was met de auto natuurlijk… 😉 ):
